Kwatera żołnierzy Armii Krajowej na cmentarzu katolickim w Sopocie

 

głosów: 0

ocena: 0

Pomnik-grób poświęcony: Sybirakom, więźniom Stutthofu, żołnierzom Armii Krajowej i kapitanowi Alojzemu Burskiemu.

Alojzy Burski - po zakończeniu nauki został skierowany do Szkoły Podchorążych. Sympatyzował z ruchem narodowym. W październiku 1937 otrzymał stopień podporucznika z przydziałem do 72 Pułku Piechoty w Radomiu. Brał udział w wojnie obronnej 1939 r. jako dowódca plutonu ckm. Wraz ze swoim pułkiem przebijał się do Warszawy, wyróżniając się odwagą 15 września w walkach o Miłosną. Został ranny w obronie stolicy. Po jej kapitulacji dostał się do niewoli niemieckiej, z której uciekł. Został wyznaczony na dowódcę jednego z największych pomorskich zgrupowań partyzanckich AK pod kryptonimami "Bory", "Cisy-100", operującego na obszarze Borów Tucholskich i liczącego ok. 150 ludzi. Okazał się uzdolnionym dowódcą i taktykiem, przeprowadzając wiele akcji zbrojnych przeciwko Niemcom. Współdziałał z sowieckimi grupami rozpoznawczo-dywersyjnymi zrzucanymi na Pomorze. Przeszedł do służby wojskowej w LWP jako komendant "obozu dla internowanych renegatów i zdrajców" w Zimnych Wodach. W rzeczywistości nadal był w konspiracji, tym razem antykomunistycznej, gromadząc swoich dawnych podkomendnych z AK. Nocą z 29 na 30 kwietnia 1945 zdezerterował wraz z grupą 35 uzbrojonych żołnierzy, wracając do lasu. Dokonał tego prawdopodobnie na skutek instrukcji Delegatury Sił Zbrojnych na Pomorzu. W leśniczówce Emilianowo na terenie Puszczy Bydgoskiej zaprzysiężono na Rotę AK oddział partyzancki „Świerki II" w sile 35 partyzantów. Ddziałania Oddziału miały na celu ochronę ludności przed maruderami sowieckimi. Ważniejsze starcia „Świerków II” z grasantami sowieckimi miały miejsce 6 maja 1945 r. w okolicach Nowej Wsi Wielkiej, 6 lub 7 maja w m. Chrośna, 8 maja 1945 r. we wsi Pszczółczyn pod Łabiszynem, 13 maja 1945 r. w pobliżu Brzozy Bydgoskiej. Ostatnią walkę ze zmilitaryzową jednostką NKWD, w wyniku której został rozbity, stoczono w połowie maja 1945 roku. Alojzy Bruski zostal aresztowany 7 lub 12 czerwca 1945 w Bydgoszczy przez WUBP wraz z 3 swoimi podkomendnymi. Wyrokiem Wojskowego Sądu Rejonowego w Poznaniu na sesji wyjazdowej w Bydgoszczy skazano go na 10 lat więzienia. Na skutek osobistej interwencji Bolesława Bieruta jego wyrok zmieniono na karę śmierci. Został stracony we Wronkach 17 września 1946 r.